یا میثم تمار

علامه طباطبایی در تفسیر آیه « فاذا نفخ فی الصور فلا انساب بینهم یومئذ ولایتساءلون» ؛هنگامی که در صور دمیده شد و قیامت برپا

گردید ، هیچ خویشاوندی بین افراد نیست و هیچ کس از دیگری احوال پرسی نمی کند .

معتقد است که در آن هنگام ،،خویشاوندی هست ،ولی اثر ندارد . با این تفسیر  ، سوالی پیش می آید که در آیه دیگری داریم :در آن زمان ، مردم به هم می رسند  و از احوال یک دیگر می پرسند؟

علامه ،اینگونه پاسخ می دهد که:این آیه ،در مورد اهل بهشت واهل جهنم است و قتی تکلیف روشن شد ،اهل بهشت و جهنم از حال یک دیگر می پرسند. قبل از روشن شدن تکلیف ،از هم سراغ نمی گیرند؛ولی بعد از آن ،از احوال همدیگر باخبر می شوند.1

1. تفسیر المیزان ،ج 15،ص69.