وصیت امام علی (علیه السلام) به امام حسن وامام حسین(علیه السلام) در آستانه شهادت
شما را به تقوای الهی سفارش می نمایم ، واینکه دنیا را مجویید گرچه دنیا شما را بجوید ، و بر آنچه از دنیااز دستتان رفته تاسف نباشید . حق بگویید ، وبرای ثواب الهی بکوشید . دشمن ستمگر و یارستمدیده باشید.
شما و فرزندانم وهمه خاندانم و هر که این وصیتم به او می رسد را به تقوای الهی ونظم در زندگی و اصلاح بین مردم سفارش می کنم چرا که از جد شما شنیدم می فرمود :« اصلاح بین ذات البین از عموم نماز و روزه بهتر است ».
خدا را خدارا درباره یتیمان ، آنان را گاهی سیر و گاهی گرسنه مگذارید،مبادا که در کنار شما تباه شوند.
خدارا خدار در رابطه با همسایگان که مورد سفارش پیامبر شمایند پیوسته به آنان سفارش داشت تا جایی که گمان بردم میراث برایشان خواهد ساخت !
خدارا خدارا درباره قرآن ،نیاید که دیگران در عمل به آن از شما پیشی جویند.
خداراخدارا درباره نماز که نماز عمود دین شماست .
خداراخدارا درباره خانه پروردگارتان تا وقتی هستید آنجارا خالی مگذارید که اگر خالی شود از کیفر حق مهلت نیابید.
برشما باد به پیوند باهم و بخشش مال به یک دیگر و بپرهیزید از دوری وقطع رابطه باهم.
امر به معروف ونهی از منکر را وا مگذارید که بد کارانتان برشما مسلط شوند آن گاه دعا کنید وبه اجابت نرسد.
سپس فرمودند: ای فرزندان عبدالمطلب ، نیابم شما راکه به بهانه کشته شدن من در خون مسلمانان فروافتید و گویید :امیر الومنین کشته شد ،امیر المومنین کشته شد !
معلومتان باد که فقط قاتلم باید قصاص شود . ملاحظه نمایید هرگاه من از این ضزبت او از دنیا رفتم تنها او را یک ضربت بزنید وگوش وبینی و اعضای او راقطع مکنید من از رسول خدا (ص) شنیدم که می فرماید : از مثله کردن دوری کنید هرچند درباره سگ گاز گیرنده باشد.1
1.نهج البلاغه،نامه 47