یا میثم تمار

در روايتي امام سجاد (ع) به نعمان بن منذر مدائني فرمود :در شام هفت مصيبت برما وارد آوردند كه از آغاز اسيري تا آخر ،چنين مصيبتي برما وارد نشد :

1- ستمگران در شام واطراف ما را با شمشيرهاي برهنه و استوار كردن نيزه ها احاطه كردند و برما حمله مي كردند وكعب نيزه  به ما مي زدند ودر ميان جمعيت بسيار نگه داشتند و ساز وطبل مي زدند.

2-سرهاي شهدا را در ميان كجابه هاي زن هاي ما قرار دادند ،سر پدرم و سر عمويم عباس را در برابر چشم عمه هايم زينب و ام كلثوم نگه داشتند ،وسر برادرم علي اكبر  و پسر عمويم قاسم را

دربرابر چشم سكينه وفاطمه مي آوردند و با سرها بازي مي كردند ،و گاهي سرها به زمين مي افتاد و زير سم ستوران قرار مي گرفت .

3- زنه هاي شامي از بالاي بام ها ،آب و آتش بر سر ما مي ريختند ، آتش به عمامه ام افتاد ،چون دست هايم به گردنم بسته بودند ، نتوانستم آن را خاموش كنم ،عمامه ام سوخت ،وآتش

به سرم رسيد و سرم را نيز سوزانيد .

4- از طلوع خورشيد تا نزديك غروب در كوچه و بازار وباساز و آواز ،مارا در برابر تماشاي مردم در كوچه و بازار گردش دادند و مي گفتند :اي مردم بكشيد اين ها را در اسلام هيچ گونه احترامي ندارند .

5- ما را به يك ريسمان بستند و با اين حال ما را از در خانه يهود ونصاري عبور دادند و به آنها  مي گفتند : اين ها همان افرادي هستند كه پدرانشان ، پدران شما را در خيبر وخندق

و…كشتند و خانه هاي آن ها را ويران ساختند ، امروز شما انتقام آن ها را از اين ها بگيريد …

6- ما را به بازار برده فروشان برده و خواستند به جاي غلام وكنيز  بفروشند ولي خداوند اين موضوع را براي آنها مقدور نساخت .

7- ما را در مكاني جاي دادند كه سقف نداشت ،روزها را از گرما و شب ها از سرما  آرامش نداشتيم …

 منبع :برگرفته از سوگند نامه  آل محمد (ص)