یا میثم تمار

« من یعش عن ذکر الرحمن نقیض له شیطانا فهو له قرین؛وهر کس از یاد خدای رحمان(بر اثر اشتغال به شهوت) چشم بپوشد (و کور دل شود) برای او شیطانی می گماریم که همواره (برای وسوسه و گم راهی) یار وقرینش باشد.»1

شرح وتفسیر:

 امام علی (علیه السلام) درباره غفلت ولزوم بیداری بیاناتی گویا وزیبا و جامع دارند که به هیچ توضیحی آنها را می آوریم:

*چه شده است که شما را همچون بدن های بی جان  جان های بی بدن  وعابدان ناپرهیزگار و بازرگانان بی سود وبهره وبیداران خفته وحاضران غایب وچشم داران نابینا می بینم؟

*هشدار !هشدار! ای شنونده ،بکوش،بکوش،ای بی خبر ،هیچ کس مانند شخص آگاه تورا آگاه وخبر دار نمی کند.

*وای بر فرزند آدم که چه غافل است و گم کرده راه و سر گشته !

* با پیوسته به یاد خدا بودن ،پرده غفلت به کنار می رود .

*هر که از حوادث روزگار غافل شوددست تقدیر مرگ اورا بیدار کند.

رسول خدا(صلی الله علیه وآله)نیز فرمودند:«غافل ترین مردم کسی است که از دگرگونی احوال دنیا پند نگیرد.»

*حضرت به ابوذر فرمودند:« ای ابوذر،قصد کار نیک کن ،هر چند آن را به کار نبندی  تا در زمره غافلان نوشته نشوی»

 امام سجاد (علیه السلام) در بیان عوامل غفلت آور فرمودند:«وای برتو ،ای پسر آدم ،بدان که سنگینی پرخوری وسستی و تنبلی حاصل پرکردن معده ومستی سیری  ونیز غفلت حاصل قدرت از چیزهایی اند که انسان را در زمینه عمل کند و تنبل می کند  و ذکر خدا را از یاد می برند  واز نزدیک بودن مرگ غافل می سازند  تا جایی که شخص گرفتار  دوستی دنیا گویی از مستی شراب دیوانه شده است .2

1.زخرف ،آیه 36

2.ماهنامه راه قرآن،ص6