یا میثم تمار

صاحب شب قدر امام زمان (عج) هستند وشب قدر برای ایشان «سلام» است  و ایشان زندگی را بدون هیچ نقصی به صبح می رسانند ، برای اینکه مانیز شب قدر زندگی را به سلامت به صبح برسانیم امام معصومی نیاز داریم ، بدون امام چنین سیری ممکن نیست ، با نظر و توجه به امام وتوسل به آن حضرت و اطاعت از او وامید به مدد آن حضرت ، شب قدر به سلامت به طلوع فجر می رسد.خود امام عصر می فرمایند: مادر رعایت حال شما کوتاهی نمی کنیم و یاد شما را از خاطر نبرده ایم و اگر جز این بود  از هر سو گرفتاری به شما رو می آورد و دشمنانتان شما را از میان می بردند. معلوم می شود از طرف امام هیچ گونه کوتاهی نیست  وماباید خود را آماده کنیم . به ما خبر داده اند امام پشت ابر غیبت هم که باشند نورشان به ما می رسد ، ایشان بیشتر از آنچه ما آن حضرت را بخواهیم ما را می خواهند، ماهم که رسیده ایم به اینکه روزه ی بی امام ،روزه نیست . زیرا قلب امام همه ی توحید است  وهر قلبی  به اندازه ای که از شرک فاصله دارد و به توحیدنزدیک است ،عباداش مورد قبول است . پس فقط روزه امام اصل و امام روزه ها است ،هر «جزئی »اگر به «کل »نرسد ،نابود می شود ،همان طور که رطوبت ها ونم ها به آب برمی گردند ،روزه ما به اندازه ی نظرکردن به قلب امام زمان روزه است ؛ پس باید از امام بخواهیم که کمک کنند وقلم مبارک خود را بروح دل ما بنگارند. امام صاحب قلب اند و هرکس به اندازه ای که در اعمال خود حضور قلب داشت به قلب امام رجوع کرده است زیرا قلب ،آینه ی اسم جامع الهی است ،کافی است فعال شود به گفته ی امام خمینی(ره)«وقتی قلب الهی شد ،همه چیز انسان الهی می شود».