یا میثم تمار

در كتاب «الخرايج » از منهال بن عمرو چنين نقل شده است :

 سوگند به خدا ، من هنگامي كه سر مقدس امام حسين (ع) را در بلاي نيزه حمل مي كردند در دمشق بودم، وخودم شنيدمكه شخصي در نزد آن سر مطهر از غيب ،سوره كهف را مي خواند،تا اينكه به اين آيه مباركه رسيد :

«ام حسبت ان اصحاب الكهف والرقيم كانوا من آياتنا عجبا »

آنگاه ديدم كه آن سرمبارك ،به قدرت الهي به نطق آمد و بازباني فصيح و رسا فرمود :« شگفت انگيز تر از امر اصحاب كهف، كشتن من وبردن سر من در بلاي نيزه است .

منبع:حميد احمدي جلفايي ،آفتاب كاروان ،ص128

امام صادق (ع)فرمود : تسبيحي كه از تربت قبر حسين (ع ) باشد در دست انسان ، تسبيح مي گويد بدون آن كه آن شخص تسبيح بگويد .

وموسي بن جعفر (ع)فرمود :شيعه ي ما از چهار چيز بي نياز نيست :سجاده اي كه بر آن نماز بخواند، انگشتري كه به دست كند ،مسواكي كه با آن مسواك بزند و تسبيحي از قبر ابي عبدالله

الحسين (ع) كه 33دانه داشته باشد ،هرگاه آن را درحال ذكر خدا بگرداند به هر دانه چهل حسنه براي او نوشته مي شود و اگر سهوا وبيهوده بگرداند براي او بيست حسنه نوشته مي شود.

هنگامي كه در سامرا وبا وطاعون شايع شد و هر روز عده اي مي مردند ، مرجع بزرگ شيعه ميرزا محمدتقي شيرازي حكم كرد تا ده روز ،شيعيان سامرا زيارت عاشورا بخوانند وثوابش را هديه كنند  به روح شريف نرجس خاتون مادر محترم حضرت حجت تا اين بلا از آنان دور شود ، شيعيان سامرا دستور را اجرا كردند ومشغول زيارت عاشورا شدند  از فردا مرگ ومير شيعيان متوقف شد ولي عده اي از اهل سنت مي مردند و اين مطلب بر همه آشكار شد ،به گونه اي كه مي پرسيدند چرا از شما شيعيان كسي تلف نمي شود؟آن ها گفتند :ما زيارت عاشورا مي خوانيم ، آن ها هم  مشغول خواندن زيارت عاشورا شدند و بلا از آن ها هم برطرف گرديد .

منبع :عجايب عاشورا ،سيد محمد نجفي يزدي

يكي از عجايب وشگفتي هاي  نهضت سيدالشهداء تعابير اسرارآميزي است كه در بيان عظمت زيارت سيد الشهداء به كار رفته است .

زيد شحام مي گويد : به امام صادق (ع)گفتم :پاداش كسي كه حضرت حسين (ع) را زيارت كند چيست ؟

فرمود :»من كان كمن زار الله في عرشه «مثل كسي است كه خداوند را در عرش  او زيارت كند ! گفتم :كسي كه يكي از شما ائمه را زيارت كند چه؟ فرمود : مثل كسي است كه رسول را زيارت كند

توعالم رويا حضرت رسول اكرم (ص)رو ديده بودم.

از خواب پريدم ماجرا رو واسه مادرم تعريف كردم.ايشون با چند نفر از علما تماس گرفت و خوابم اينطور تعبير شد…

كه بهتره با فردي ازسادات ازدواج كنم….

ولي هيچ كدوم از خواستگارام سيد نبود.يه بار شب جمعه كه برنامه روايت فتح دلاوري بچه رزمنده ها رو نشون ميداد از خدا خواستم تا يه رزمنده جانباز كه سيد هم باشه قسمتم شه.

دوماه بعد اقا سيد اومد خواستگاريم…

همون اول كار گفت:من از جبهه اومدم وهيچي ندارم …

 قرآن رو باز كرد و گفت : استخاره ميكنم اگه خوب اومد كه باهاتون صحبت ميكنم اگه بد اومد كه خداحافظ شما….

 تو جواب استخاره سوره محمد (ص)اومد بود از اونجايي كه من خواب پيغمبر (ص) رو ديده بودم و آقا سيد هم تو جريان بود به فال نيك گرفت و بعد كمي صحبت ….

منت به سرم فاطمه بنهاد و پذيرفت …

من رابه كنيزي و شدم عروس مادر…

و اينگونه شد كه اسم سيد بر بلنداي زندگيم ستاره اي درخشان شد …

با فرا رسيدن دي ماه مراسم عقد ساده اي تو خونه مون برگزار شد  آن م با مهريه سيصد و پنجاه تومان  با چند گرم طلا قرار داده شد ……

 همسر شهيد، سيدمجتبي علمدار