یا میثم تمار

 امام رضا (ع )مي فرمايد :

 محرم ماهي است كه عرب جاهليت  جنگ  را در آن ماه حرام مي دانستند ،امادر همين ماه ذريه و زنان ما را اسير كردند و خيمه هاي ما را آتش  زدند و هر چه اموال در آنها داشتم غارت كردندو درباره ما حرمت پيامبر را مراعات نكردند . روز حسين (ع) چشم هاي ما را از كثرت گريه و اشك زخم كرده و اشك هاي ما را جاري ساخته و عزيز ما را در كربلا ذليل نموده ؛ و تا روز قيامت  اندوه و گرفتاري براي ما باقي گذاشته است . پس بر مثل حسين (ع) گريه كنندگاه گريه كنند ؛ چون گريه بر او گناهان بزرگ را مي ريزد .1

 امام حسين (ع) گريه كننده برخود را مي بيند و برايش استغفار نموده ، از جد بزرگوار  و پدر و مادر و برادرش مي خواهد كه براي گريه كننندگان بر مصائب و اقامه كنندگان عزاي آن حضرت استغفار كننند ، و مي فرمايد :« اگر زائران و گريه كننندگان بر من مي دانستند كه چه پاداشي نزد خداوند دارند ، همانا خوشحالي شان  بيشتر جزعشان مي بود . زائرين و گريه كنندگان بر من با سرور به سوي خانواده خود بر مي گردند و از جاي  خود برنمي خيزند مگر آنكه مانند روز تولدشان از گناه پاك شده باشند.2

1. مناقب آل ابي طالب،ج3،ص238.

2.احرام محرم ، عبدالحسين نيشابوري ،ص46.